Tegen het vergeten
In memoriam Hans Faverey,
Bestaan; en het vergeten. Leven; en weten
van de weg; het keert terug, in zichzelf,
spreekt met dubbele tong, vraagt om
een reden.
Loslaten wat is, wat zich afspeelt in
het uiterste kwadraat; een gespiegeld ik,
gevangen in het oog van de draak.
Beginnen met geluk. Waar? De ijsschots
onneembaar, ontwijk ik de tere kogel,
zoals water ketst tegen de tegels
van een nog toekomende tijd. Wanneer?
Zodra de stem zichzelf verheft en
keien tot dahlia’s maakt; te liefelijk om
te geselen, te puur om te stenigen
Ontwapent zich de horzel door
zichzelf dood te slaan.
(Krijgt het mijn zegen.)
Zie ook: http://www.gonggrijp.freewebsitehosting.com
Schrijver: Elbert Gonggrijp, 29 december 2006
Geplaatst in de categorie: filosofie