De blanke poort
Lippen lispelen een engelenbode,
een zacht en mijmerend verhaal
dat spreekt van levenden en van doden
in een andere dan mensentaal.
Rank en lieflijk zijn de klanken
die mijn zintuigen weer wekken
tot een staat van kunnen danken,
kunnen horen zonder spoorslags te vertrekken.
Wit als sneeuw is de welgevormde mond
die mij nieuwe sagen brengt
en mij leidt, de wereld rond,
mijn droom en dag verzengt.
Geplaatst in de categorie: individu