fantoompijn
op de einder
van verwachten
langs wolken grauw
en regenstormen
krommen
schaduwen in mijn hand
zuivere klanken
in tweeheid gedeeld
waaien dovend
als was ik terug
het stille kind, gestraft
ergens buiten de wereld
want waar begint of
eindigt pijn als
lijfstraf van leven
van liefde
wanneer stilte
niet meer zingt
of neuriet
maar slechts kruipt
als zwakke echo
tegen
het loodglas
van mijn droom
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 11 januari 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie