inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 14.157):

Dr. Frankenstein

Ik stuur mezelf het huis uit. Genoeg gegaapt
naar kalken kerstekindjes en monotone broze dromen.
Vrijgelaten van hun inspiratieloze klokkenslag
wil ik eigenhandig zijn

huis bouwen of het hunne afbreken,
koraalrif langs de Noordzee,
met veel lucht, licht, prachtig uitzicht
en weinig inhoud.

Ik knokkel mijn conventies in elkaar,
wars van alle mist. Naaktvlezig en verward
piepen trillende woorden. In de lente
barsten jullie open, en uit.

Vlieg nu, verzen, in jullie goddelijke gedaante,
eenvoudig en verlicht van geest. Veranderen kunnen
jullie de dingen niet, maar doen het toch. Wereldleiders
lachen als ze jullie leger zien,
en nu ook.

Knal daarom dwars door deze dwaze koppen,
bewijs hen bloedrood op wit dat stemmen zonder klank
harder klinken, naklinken.

Bespeur de angst in hun wimpers, wees blij
voor onze wereld, sterf dan voldaan.
Elke seconde van twijfel is er één van hoop.

Schrijver: Frederik Peeraer, 19 januari 2007


Geplaatst in de categorie: maatschappij

0.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 353

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
23 augustus 2013
Email:
worldpoet546live.nl
Herkenbaar mooi.
Naam:
Yur
Datum:
21 januari 2007
Schitterend geschreven. Graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)