Palatijn

Zacht geel zonlicht
in de ochtendmist,
kleurt de klimopstruiken
van de dromende,
stille Palatijn.

Slakkensporen glinsteren
langs verbrokkeld puin,
vertragen het verleden.

Heel ver in de verte,
hoor ik hoe Cicero,
fel en overtuigend
Catalina vernedert.

Rome's senatoren,
wit en indrukwekkend
in hun wijde toga's,
geven hem gelijk,

terwijl een mager katje,
haar piepende jongen zoogt
vlakbij de Venus' tempel.

Palatijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 370