Braakland
De nacht biedt bescherming
tegen mijn verdorven zucht
zielloos, zonder leven
kraaien azen reeds op wat nog zijn zal
een ploeg spit om wat is
traag, schoorvoetend, delvend
wordt het onverbiddelijke voltrokken.
Inzender: Pieter-Jan Blondeel, 26 februari 2007
Geplaatst in de categorie: afscheid