inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.300):

Op het wolkje.

Ik zie je zitten
op dat wolkje,
nee, niet die grote,
maar op dié daar.

Je kijkt meewarig
naar beneden, 'k zie
je denken, wat maak
je me nu klaar?

Ik denk, die blik
die moet van je
gezicht, ik lach
en steek m'n hand
naar je uit.

Je kijkt, je glimlacht
en ik weet, zo is het
goed.

Ik zie je zitten op de
wolk, die langzaam
oplost, met jou erop.

Je kijkt nog eenmaal
naar me om en lacht.
Ik lach terug, een traan
rolt over mijn wang.

Dag Mam.

Ik hou van deze droom.

Schrijver: Johanna, 11 april 2007


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 302

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
17 april 2007
Email:
teckeltjeshotmail.com
Ontroerend, briljant geschreven.
Naam:
Mirthe
Datum:
16 april 2007
Email:
mirtanszonnet.nl
Ook ik heb bepaalde dromen en jij weet als geen ander die prachtig weer te geven, ga zo door.
Naam:
Karel van Elst
Datum:
14 april 2007
Wat een prachtig werkje ik ben helemaal ontroerd. Je hebt schitterend weergegeven hoe een mens zich voelen kan bij het missen van een dierbare. Ook al zou het niet om jezelf gaan, dan nog heb je het zo mooi verwoord, in één woord áf!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)