Ook geen profeet
ik sla mijn staf
op rotsen die
zich splitsen
het water borrelt niet
en naar de bronnen
blijft het gissen
ben geen mozes
die de zee
in tweeën deelt
maar ken de plagen
waarmee de mensheid
zich verveelt
ook geen profeet
hoewel ze aan mijn
woorden hangen
ik raak alleen het
diepste bange uniciteit
zit enkel in je eigen geest
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 17 april 2007
Geplaatst in de categorie: liefde