Golden
en ook jij
mijn lieve vriendin
bent nu gegaan
ik heb je omringd
met handen en ieder uur
werd betrouwbaar,een bloem
jaar na jaar
steeds weer voorbij
het luisteren naar wat ik zei
alles, zo diep in armen
op stukjes land, goudgehaald
en onder bomen
die nu breken
in stil verzet, getrouw aan het gras
de hoop verloren
wolken leggen rouw in kuilen, ontredderd
en uiteengevallen door het nachtlicht
dat jij liet verschijnen
ik heb je ogen
voor dauw en wind
gesloten
naar de dood, niet ver
van mij
7 mei 2007
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 9 mei 2007
Geplaatst in de categorie: overlijden