Ontsnapt uit de tijd

De zwarte bladzijden in het boek
maken het moeilijk verder te lezen
mijn doden zijn tijdelijk opgestaan
spoken levendig rond in mijn geest
waar ze tijdloos de tijd overbruggen

Jong blijven ze als altijd
in hun eerste levenskwart
waar de één haar noodlot
niet kon ontlopen
de ander zijn lot
in eigen handen nam

Waren ze niet veilig opgeborgen
ver weg in een verleden tijd
waaruit ze niet hoorden te ontsnappen
om gedachten van nu te verontrusten
in hun lichtjes kabbelend bestaan

Pas als ik de letters lees achter het zwart
die licht doorlaten uit het duister
langzaam weer belevend hoe het was
om samen nog gewoon te leven
vervaagt traag het donker
zodat ik weer verder kan
met mijn eigen boek

doden verleden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 1.398