In geen spiegel
De dag dat in geen spiegel
dit gezicht nog zichtbaar
zal zijn, is het een droeve dag?
Ik leef de dagen rillend als
een riet in zelfs de geringste
fluisteringen van de wind.
De nachten verkrampt als
een steen onder de koude
hemel van de woestijn.
De grauwe ochtend: ik val
schokkend uit het duister
met gebroken benen.
Tussen mijn mond en uw oor
dwarrelen mijn woorden
krachteloos op de grond.
Wat ik maakte heb ik verbrand,
wie ik ben heb ik verbannen:
Gij zijt mij zo ver gebleven als ik U.
De dag dat in geen spiegel
dit gezicht nog zichtbaar
zal zijn, is het een droeve dag?
Geplaatst in de categorie: overlijden