Korenbloemde blauw
jij was
geen paradijs
maar kwam zo zacht
in breekbaarheid
ik riep
jij keerde om
de hel van afstand
gloeide voor je voeten
nam je hand
richtingde de
grote stad maar
jij koos platteland
niet vlak je heuvelde
in eerst contact
glooide ook in zacht
dijklange lijnen
je korenbloemde blauw
ik met mijn waterschap
wat molens en de polder
ontmoette ijsselland in jou
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 22 oktober 2007
Geplaatst in de categorie: liefde