glazen zerk

als het hemels dak,
vochtig grijs en
alles omhullend,
het ademen beperkt

vraag ik me af
of zich nu reeds
de contouren vormen
van mijn zielverlaten
glazen zerk,
al doende
het ongewisse
met eeuwigheid
vullend

het uitzicht draagt
niet verder dan heden

morgen,
wat dat ook zij,
lijkt een beeld
uit een verleden

een woord
in hoofden geteeld
en zo lang in mijn
wiegend geloof beleden

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 6 november 2007

julius-dreyfsandthotmail.com

dood hersft

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 51 stemmen 1.856