inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 17.865):

Groende godvergeten mooi

zag in de
hoogste takken
nog wat blad
je kaalde snel
van onderen

het was de lach
van lente en
frivool in zomeren
je dwarrelde zo gaaf
in pril ontluiken

groende godvergeten
mooi was niet te stuiten
tot ver voorbij de kortste
nacht gingen we in kleur
en geur de perken te buiten

ik heb je herfst
zo lief de vruchten
van ons samenzijn zullen
we oogsten in zaden die
weer lente zon en lach beloven


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 8 november 2007


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 424

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)