krankzinnig
ik zal nooit méér zijn
dan de kou uit bomen
van winter
wanneer het vonnis
zich laat herhalen
onbesproken
in ieder wankelend
antwoord
omdat men weet
dat ik mijn waanzin
bevestig
in het braken van schimmen
net onder mijn huid
waar ik hen voed
met broze gedaantes
en zwartgeleende tijd
eenmaal in mijn droom
weten zij dat ik nooit
zal worden
tot lente
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 11 december 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie