ik zag een winterroos
mijn ziel slaapt niet, maar drinkt
bij het stijgen van vogelveren
de ingevlochten zon wanneer
ik door ontroering gloei
bomen brengen me tot zwijgen
of rozen, licht van winter
ik weet ook niet waarheen
of zonder, de lome stilte
waarnaar ik liever luister
mijn handen rusten nog in
de wind, minder zichtbaar
en ik denk een dag weer dichter
wanneer mijn lichaam
warmte bedelt
en ik enkel
om liefde vraag
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 25 december 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie