de nacht ervoor
een beetje vreemd
wanneer ik bladeren knip
uit de herfst, zwart
rondom kastanjebomen.
niemand vraagt naar lege armen
of waarom ik ver van licht
versteen, traag in donkere bolsters.
de hond sterft met een vloek
nu ook de zomer is verdwenen;
jij schoof de ogen dicht
en sloeg de mijne blind.
hij was onschuldig in zijn spreken.
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 5 februari 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie