Apostille
Het blauw is bijna inktzwart
wanneer hij na iets meer
dan een halve eeuw
vaderloos
schrijft over zee en land
met een woelige krul
legt aard waardevol neer
naast een prent
tijdloos
waar ontstaan verdwijnt
opgeborgen in een kast
ontbreekt het laatste stukje
vergeeld
zoeken twee handen
moedig verbonden door zijn
de vergeten grens
maar moeten laten
msn.comGeplaatst in de categorie: emoties
Apostille 3.0 met 6 stemmen 
226
226
Geef je reactie op deze inzending: