vogelverschrikker
er loopt wel eens iemand langs
het weiland en werpt een blik
over gerafelde veren
gestoken in het strohoofd
en ziet misschien twee knopen
ronddraaien in zijn maag van stof
als grassprieten kriebelen
aan tenen omwikkeld met
sokken vol rot nieuwspapier
en wind kleren vies blaast in
de regen denkt hij vaak me
taak hier is flink door slib geraakt
en kleine vogels scheren
op harkerige delen
slaan gat in zijn plankentorso
het laatste wat die nog wenst
is zo uiteen splinteren
een lieve schrik niets huiver meer
© Monique van Tes
Geplaatst in de categorie: algemeen