dan is er nog de nacht
ik laat achter
slechts een stilte van tijd
heel even
zal de zee zich openen
en uren dragen in donkere handen
geen zoeken meer naar de dagen in mijn mond
of naar de vreemde die ik nu en dan ontmoet
het moment is kort
zo beiden
nooit meer geweest dan dit
ik voel wind tussen de rotsen
en dan niets meer
het maakt me niet bevreesd
Zie ook: http://www.fixpoetry.com/index.php?id=autoren
Schrijver: kerima ellouise, 26 maart 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie