Netgedichten

netgedicht (nr. 19.924):

portret van een kind

ik zag
een kind rennen naar de zon
en naar heuvels
wollig groen

het keek omhoog
omlaag
en uit haar lichte haren vlogen vogels

zij kuste ze, waaiend
één voor één

engelen werden stil

en ik huilde
bestond
in dit enkelvoudig begin

schenk me wierook
de dood is te machtig

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 28 maart 2008

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

portret van een kind

4.0 met 21 stemmen

499

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Nino Michielse
Datum:: 17 mei 2008
Email:: nino.michielsegmail.com; Je spreekt in beelden tot mijn onderbewuste.

Naam:: Ludy Roumen
Datum:: 2 april 2008; Een heel indringend gedicht!

Naam:: Hanny
Datum:: 29 maart 2008
Email:: jthm.vanalphenquicknet.nl; Van zulke mooie poëzie worden niet alleen engelen stil. Prachtig!

Naam:: Ivan Grud
Datum:: 29 maart 2008; ontroerend mooi, maar ook hartverscheurend

Naam:: froukje vos
Datum:: 28 maart 2008; Wat prachtig, dit portret van een kind, het ontroert me zeer.

Naam:: Rudolf
Datum:: 28 maart 2008; Heerlijke poëzie met de lichte en donkere zijde belicht.

Geef je reactie op deze inzending: