Smeekbede
In gouden gewaden ga jij
als het wuiven van korenaren
over de velden van mijn minzucht
naar die zee van eeuwige luwte.
Het zwarte haar in dikke vlechten
dansend op een schouderblad
dirigeer jij mijn ritmiek,
metronoom van mijn verlangen.
Schenk mij je wijn
nu de druiven nog zoet
en laat je lippen niet verschralen
maar dompel ze in parelmoer
nu jij nog op mijn akkers woont,
de zee zich wiegt in zilverzij.
Geplaatst in de categorie: liefde