that's life
het blijft alsmaar afwachten
of er na morgen nog een verleden is
kan het onbekende wel verbeelden
het ongekende verzachten met gedachten
aan een almachtige kracht mijzelf overgeven
maar als puntje bij paaltje komt
blijft het hopen en verwachten
het beste dat we dagelijks kunnen beleven
(ik heb de leegte er maar niet bij opgesomd)
alhoewel, het inhoudsloos vegeteren
zoals bij licht de ogen openen
in het donker de leden weer toe
en tegen de nacht
de dag de rug toekeren,
behoort tot het potverteren
drink ik, eet ik en word als vanzelf moe
als ik wat kuier, mijn manier van lopen,
in afwijking van het huidige jachtig gedoe
maar toch is het een eenvoudige wijze
om gisteren aan een komende dag te knopen
het blijft alsmaar afwachten
of er na morgen nog een verleden is
iets dat bijdraagt aan een voldaan gevoel
ik zou niet weten wat ik daarmee bedoel
maar het nu al invullen van een mogelijk gemis
ligt niet voor de hand, ook al is het mogelijk
therapeutisch aantrekkelijk en cool
daarom schrijf ik maar wat dingen bij elkaar
en benoem het als een lichtgewicht
bestaansgedicht
het gaat erom dat ik heden
op een of andere manier
het vreemde lot van het bestaan toelicht
*
ik verhaal van
drie erwtjes op een bord
nuttig ze met mes en vork
een voor een slik ik ze in
en als ze zijn verorberd
heb ik in het kort verteld
hoe ik in de voorgaande coupletten
u allen zo teder bemin
that's life..........
Zie ook: http://www.fixpoetry.com
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 6 mei 2008
Geplaatst in de categorie: filosofie