ik, als zuigende minnaar
ik zuig immer
zacht en traag
van het zoete bloed
zeg maar gerust,
óók liefdevol
zoals dat slechts
een echte minnaar doet
het is echter zo,
zucht de
stervende vlo
dat mijn tijd van
heengaan
is gekomen
steeds meer
tref ik de verzuurde mens
toen ik aan jou
was begonnen
wist ik het zeker
het chagrijn
is niet meer
in te tomen
Zie ook: http://www.fixpoetry.com
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 4 juni 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie
Verrassend gedicht met plotselinge omwenteling en tegenstrijdigheden! Verfrissend!
weergave, van de (groeiende) negatieve levenshouding.
knap geschreven!
Ben benieuwd wat het met de mug verder doet.
Mooi beeld met meerdere betekenissen voor mij!