Vier maanden.
Je hebt je ogen
aan de zon gegeven
je schonk je lach aan de wind
als was het je laatste wens
In mijn herinneringen
voel ik weer je huid, zo zacht
en in mijn dromen
raak ik je aan
Je schaterlacht,
maakt me weer verliefd
die lieve blik
herken ik nu nog in je kind
Vier maanden zonder jou
hebben mij veranderd
ik ben een ander mens,
ik heb mijn grenzen verlegd
Want waar ik vroeger dacht
dat ik klein, miniscuul
en nietig was
is zelfs dát nog teveel gezegd.
Zie ook: http://communities.zeelandnet.nl/data/vanalleswat/
Schrijver: Peterdw., 9 juni 2008
Geplaatst in de categorie: tijd