Kapok

Er sluimeren wanen in kussens
grif strooien nachten met uren
en als het gezicht verschijnt
in lang geleden verloren licht
vangt morgenrood vocht als bloed

sijpelend langs grieven snijdt
zij lijnen en tekent ouderdom
in geslepen taal alleen de punt
ligt dwars en stremt beelden
als strepen op de snelweg

zij ziet de vluchtstrook
schudt haar kussen op en verdwijnt

Schrijver: metha, 4 juli 2008

methaoudshoornmsn.com

Kapok

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 171