De zwangere schaduw
schuil je even mee,
wil je?
hier, onder mijn vlinderstruik
die roze is gesierd
de takken hangen
wat zwaar getopt,
met hemels vocht bedekt
zij schenken ons
de zwangere schaduw
waar een lichte geur
zijn hoogtij viert
en zowaar,
een rijzende passie
wordt verwekt
ik lik de rood
gezoete smaak
van je lippen
als langs je mond
het groen wat druppels
omlaag doet glijden
aan dit sap
willen onze tongen
ritmisch nippen
zal het ons,
naar vluchtige
hoogten leiden?
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 20 juli 2008
Geplaatst in de categorie: liefde
Het puntige gedicht laat nog veel aan de verbeelding over.