inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.664):

In stilte

Laat het stil worden vanavond
nu de lome lucht drukt op mijn hart
zoals de dreigende avond
toen de dood
al naast je zat
om je te halen

Laat het net zo stil blijven
als toen
na het steunend ademhalen
en de laatste zucht

plotselinge rust
als van dat ene moment
wanneer de weeën stoppen
en de bevrijdende
geboorte inzet

De dood openbaart zich in stilte

niet in de schoonheid
van mijn uitzicht op de kalme zee
die de ondergaande zon omarmt
waardoor alle kleuren
in elkaar overvloeien
onontkoombaar
en toch zo natuurlijk
als de komst van nieuw leven

Kom stille nacht
de dood gaat weer voorbij

Schrijver: annabel, 26 juli 2008


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.6 met 22 stemmen aantal keer bekeken 1.704

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

annabel, 17 jaar geleden
Met dank aan kerima ellouise.
klaes, 17 jaar geleden
Wat een integer intiem vers
bert van der linden, 17 jaar geleden
je gedicht ademt een ontroerende schoonheid
alsof het afscheid van mijn eigen vader
weer door me heen ging
met dank
kerima ellouise, 17 jaar geleden
Heel mooi deze openbarende stilte Annabel!
Julius Dreyfsandt zu Schlamm, 17 jaar geleden
een prachtig en boeiend gedicht met sterke strofen


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)