feesteling
de dag buigt naar harmonie
niet wegglijdend,maar zich vouwend
naar een dieper, traag bewegen
als van ritselend riet
verflauwend vogelgezang
houtgewas dat knispert tot as
als van weemoed
maar wakker beschouwend
leven en dood en zin.
ingevend
voelt de dag die neigt naar vrede
niet wegdrijft in een hol gedoe
maar opent in langzaam verwoorden
als een ontsluieren
van trillende huiden
vanuit onverlangen
als van herinnering
aan meer dan dromen of
leven of dood, aan zijn.
de zang van zijn
zoemt de dag sereen tot vrede
niet ontvluchtend maar bezinnend
in 't luisteren van een loom spel
als van sterrenlicht of
geklapwiek zonder vorm
of eeuwige winden
als van de kinderen
die wij waren en nu
en altijd zullen blijven
Zie ook: http://gedichtenklaes.blogeiland.nl/
Schrijver: Klaes, 5 augustus 2008
Geplaatst in de categorie: natuur