inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.889):

Grond van bestaan

jij zaaide het zaad
in de omgewoelde grond
met vlakke handen
dekte ik behoedzaam de wond

water en licht baarden leven
onzichtbaar onder het zand
de spruit liet zich bewegen
in het bezwangerde land

het jonge groen zou ontluiken
uit de bevallige schoot
wij mochten haar vrucht gebruiken
van aardse wortels ontbloot

het recht op bestaan
had ons goede grond gegeven
verkwanseld aan de duivel
vrezen wij nu het leven

Schrijver: Hanny, 14 augustus 2008


Geplaatst in de categorie: natuur

4.1 met 17 stemmen aantal keer bekeken 706

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Peterdw., 17 jaar geleden
Om dit soort geweldige gedichten is het,
dat Hanny hier moet blijven.
Adeleyd, 17 jaar geleden
Graag herhaaldelijk gelezen. Proficiat!
Hilly, 17 jaar geleden
Een prachtig gedicht.
kerima ellouise, 17 jaar geleden
Moeder aarde draagt vele vruchten. Mooi gedicht.
Nino Michielse, 17 jaar geleden
Erdoor gegrepen, gewoon heel erg mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)