Vogels
De aarde brak in twee
als met de kracht van een vulkaan
en lava stroomde in de zee
uit zwavelende kragen
De vogels vlogen hoger
dan zij ooit waren gegaan
nog hoger dan de hemel
die het steen had stukgeslagen
Dat droomde ik vannacht
toen ik met ingehouden traan
de dagen zag in spiegelbeeld
vol wonderlijke vragen
Maar toen ik weer naar buiten keek
en vogels hoog zag gaan
wist ik dat steeds de wolken weer
hun vleugels zouden dragen
Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com
Schrijver: jan haak, 20 augustus 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie
En ik vind je beeldspraak in je twee laatste regels gewoonweg prachtig.