inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.420):

Scheuren.

Scheur mijn woorden maar, knip mijn zinnen
en trek ze naar je toe,
maar vraag mij alsjeblieft niet hoe

vul ze gerust maar in, in je eigen verhalen,
maar maak mij er niet mee
van de wijs

wit blijft voor mij onomstotelijk wit
zwart is zwart voor mij,
hoe je het ook wendt of keert

Mijn moeder, lang al in de hemel,
mijn vader aan haar zij,
heeft het mij zo geleerd

Later, vele jaren later pas,
hoorde ik van het rood,
van het blauw en van het grijs

maar dat was jaren na hun dood.

Schrijver: Peterdw., 26 september 2008


Geplaatst in de categorie: overig

2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 406

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)