Netgedichten

netgedicht (nr. 23.831):

Ex libris,

Op de eerste stap in een ander jaar,
nu moederziel alleen, zonder haar,
rijplicht omvat de keel van mij en
het bevroren land, het is niet zo
dat de steel van de blanke lelie is
gebroken, vertrokken alle keren
op een houten slee, die plaats
biedt voor twee, ik dien dat te
accepteren, voor al die anderen
die het tegendeel beweren,ik
beween haar in gepolijste steen,
ik kerf in hout haar klare faam,
verwerf haar taal op eigen naam,
fluister haar geduldig toe, pedante
onzin ter eigen gewin, in besef
dat de moed mij mijdt in een
nieuwe tijd, en ga ik door,
ondanks het ontbreken van lef.