inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.362):

Over en uit

de bloemen daar gelaten
zoeven banden
monotoon door natte straten
de radio gonst geluid
steeds vaster klemt het stuur
in zwart geschoende handen

de skyline slinkt achter mij
woesj, woesj, zingen bomen
op gepaste afstand langszij
het vlakke leven schijnt
gestreept in ochtendlicht
ruitenwissers zwiepen
regen op mijn gezicht

Schrijver: Hanny, 31 januari 2009


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.2 met 10 stemmen aantal keer bekeken 521

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Hilly, 16 jaar geleden
Ik kwam jouw mooie gedicht weer even lezen Hanny
marije, 16 jaar geleden
het vlakke leven schijnt gestreept in ochtendlicht... met zoveel schoonheid schilder je deze lelijke rat race...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)