voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.381):

winterschimmen

dat
dagen regen zijn

en dat jij de uren van
die dagen nog eens
onderstreept
- nadien-

maakt mij tot regen
vastgevroren
in winter

in mijn vacht
zoals een vogel, dood
onder doornstruiken

en afgesleten rotsen
tegen het landschap
geklemd

dat ik dan sneeuw
op suikerwitte bloemen

en jij je hand niet reikt
naar het geluk uit stilte
-verbonden-

maakt mij
tot nachtvorst, eenzaam
in dagen van regen

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 2 februari 2009

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

4.5 met 13 stemmen

382

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Gerhard Burgers, 16 jaar geleden

zo droef, zo intens.... zo...stilmakend.
bijzondere parel, dit gedicht, Kerima.

julius, 16 jaar geleden

een mooi vloeiend en boeiend schrijven

Hanny, 16 jaar geleden

Ik zie een vogeltje, koud en verkleumd met als enige beschutting de doornstruiken. Winterschimmige eenzaamheid verbeeld in deze
prachtige poëzie.

Geef je reactie op deze inzending: