voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.412):

winteroregano

we werden
gedood, samen met bomen
van wind

we wensten stilte
en gaven zinloosheid een naam
niet langer dan
eeuwig

ik scheurde dagen uit wolken
en jij verdreef de dingen
naar het verleden

naar sneeuwnachten en dicht
bij jezelf

waar de winter lag, wachtend
op geluiden en zeldzame
bloemen

in het grijsviltige
maar voorbestemde licht

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 4 februari 2009

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

4.4 met 17 stemmen

434

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Quicksilver, 16 jaar geleden

Een prachtig gedicht, waar vertrouwen rust in het hervinden!

Fari HS, 16 jaar geleden

Er was een tijd dat ik jou niet gelezen had en ineens miste ik jouw woorden en jouw aanwezigheid, hier en daar. Bedankt voor dit mooie gedicht.

windwhisper, 16 jaar geleden

echt een wondermooi gedicht, wat sfeer uitdraagt naar de lezer's hart

hebus, 16 jaar geleden

harde woorden die zacht klinken en haast kleur geven, lichtomrand.

annabel, 16 jaar geleden

Vertrouwen, kerima ellouise, dat lees ik.
En, natuurlijk, liefde.

Geef je reactie op deze inzending: