voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.762):

bloos

om me heen
lag de bloei en ik wilde komen
tot aan je woorden

we hoorden de ochtend
bewegen, verdeeld over het licht
van de verte

en het gedicht dat ik
voorlas

was als het meisje
dat haar stilte droeg naar het opwaaiend
papier

zo ver van armen
die ze in en uit wilde lopen
dag na dag

je bent boos en blij, zei je

en ik knikte, zonder naam
naar alles binnenin

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 27 februari 2009

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

4.3 met 31 stemmen

1.006

Er zijn 12 reacties op deze inzending:

Quicksilver, 16 jaar geleden

Van binnen naar buiten supermooi verwoord tot schone pracht.

jac van sweijnbergen, 16 jaar geleden

Kwetsbare poezie.

Hazen, 16 jaar geleden

Klasse. En nog een klasse hoger. En nog eentje.(Laatste strofe is een perfectie der pracht.)

Gerhard Burgers, 16 jaar geleden

Als altijd een stilte teweegbrengend, een vroege rozestruik in het voorjaar, dit gedicht.

jan haak, 16 jaar geleden

Heel bijzonder, sprekend en vertederend...

Paul, 16 jaar geleden

Heel mooi gedicht, klinkt als een wilde roos,
broos en toch sterk.

Roland Hainje, 16 jaar geleden

zoals de reactie hierboven: 'alleen' jouw woorden al. prachtig!

sacrajewa, 16 jaar geleden

wonderschoon Kerima!

windwhisper, 16 jaar geleden

wondermooi

Rudolf, 16 jaar geleden

Een jeugdleven binnen poezie beschreven
laat je hiermee in (minder) fijne herinneringen zweven.

hebus, 16 jaar geleden

geschreven op papier dat je niet hoort kraken, maar met een glans die zich naar je ogen richt.

annabel, 16 jaar geleden

Prachtige woorden, die mijn gedachten sturen!

Geef je reactie op deze inzending: