Echo van stilte
Ik hoorde de echo van jouw stem
tijdens de droeve regennacht
die met mijn zwijgen angstig leek
en ik vroeg zonder werkelijk te praten
of je uit de stilte wou verdwijnen
met de linkerdaad van droomvrijheid
maar dat deed alleen jouw stem
jouw lichaam kende te veel verdriet
in tussenwegen naar het ademland
waar op een kruispuntplein
jouw hart in duizend stukken lag
als voorraad voor hongerige reuzen
en de nacht voltrok zich vochtig
alle euforie betrad de stilte
als echo in een droomnacht.
Inzender: Henk van Dijk, 3 maart 2009
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid