voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.907):

Ik wraak de lat

steeds meer negeer ik
bij het lezen
de middelmaat waartoe ik zelf behoor
de lof aan dichters door mijzelf geprezen
zijn al te vaak bewijs daarvoor

ik wraak de lat
door mij zo hoog gelegd
dat moedeloze streven
naar wat ondoenlijk en
bij lange na niet haalbaar blijkt

dus wordt het tijd om bij te stellen
op ware hoogte die niet verder reikt
dan mijn talent dat steeds
verstek laat gaan
mijn fantasie die vaak toekijkt

om niet meer te verlangen
het hele leven in een dicht te vangen

Schrijver: annabel, 9 maart 2009

Geplaatst in de categorie: emoties

1
2
3
4
5

4.0 met 13 stemmen

486

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

kerima ellouise, 16 jaar geleden

ik lees je heel erg graag. Van mij mag je die lat weggooien!

Quicksilver, 16 jaar geleden

Heel invoelend gedicht, hoe hoog leg je de lat?

windwhisper, 16 jaar geleden

je bent goed zoals je bent, leg de lat nooit te hoog, je schrijft schitterend

hebus, 16 jaar geleden

de zelfkennis der dichter, en diens zelfbeschouwen, een teer en gevoelig punt. maar je ware aard drijft hier boven in een zeer raak gedicht.

jac van sweijnbergen, 16 jaar geleden

ieder mens komt te kort als je gaat vergelijken
daarom... je hebt een mooi gedicht gedicht...

annabel, 16 jaar geleden

korte toelichting:
het gaat over de lat, die ik mijzelf opleg, niet aan anderen

Geef je reactie op deze inzending: