inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.912):

Zou kunnen...

dan valt uiteindelijk het laatste woord
en meteen stopt de tijd
mag ik nog wel ademen

want zover wil jij niet
en tenslotte gaat het nergens over
of toch, nee laat maar

we zwijgen in elkanders naam
en ik kijk door het venster
naar het huis aan de overkant

nergens licht te zien,
de buren schuilen of liggen dood
in hun zetel…

Schrijver: esteban, 9 maart 2009


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.1 met 10 stemmen aantal keer bekeken 538

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

kerima ellouise, 16 jaar geleden
Hoe je het uur en de 'dood' vult met eenzaamheid, de blikken ledigt met het zwijgen. Knap geschreven.
Quicksilver, 16 jaar geleden
Droefmooi neergezet, waar gevoel uit spreekt!
windehisper, 16 jaar geleden
boeiend en hartaanrakend schrijven,
lezen met een stille huiver
verhavert martine, 16 jaar geleden
voel zoveel emotie in dit gedicht

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)