Netgedichten

netgedicht (nr. 24.993):

mijn hunker

ik kuste u niet zo zeer
maar 'k beroerde slechts uw lippen
gebalsemd als ze waren
gingen ze mijn leven mee

doch u vergat in twijfel
mijn hunker tot u te nemen
en uw zachte vlees met het roodste rood
verdween zoals ik had bevreesd

wie was ik nu nú ik zocht
naar vervanging van uw lichaam
en ik vroeg me af of ik wel
van u had gehouden

nu mijn zinnen slechts nog
zochten naar mijn eigen naam