voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.169):

Voorspelbaar

waarom vergroot ik
het gras uit
terwijl het groen is

stook ik liefde op
als het hout
nog smeult

en kijk ik diep
het heelal in

avond na avond

om maar niets te
te kunnen zien
terwijl het grootse
zich voor mij ontvouwt

ik doe dat al
sinds mensenheugenis

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/sweijnbergen

Schrijver: julius dreyfsandt, 22 maart 2009

Geplaatst in de categorie: filosofie

1
2
3
4
5

4.6 met 12 stemmen

364

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Quicksilver, 16 jaar geleden

Vaak willen we niet zien, terwijl het grootste zich vlak voor onze neus ontvouwt!

jan haak, 16 jaar geleden

Vragen naar bekende en onbekende wegen maakt het leven zo boeiend.

Adeleyd, 16 jaar geleden

Sinds mensenheugenis doen we domme dingen, maar...zo zitten we blijkbaar in mekaar.
Mooi!

elze, 16 jaar geleden

Doe dat dan ook niet Hans. Dit graag gelezen.

annabel, 16 jaar geleden

Uit het hart gegrepen.

Geef je reactie op deze inzending: