oesters

in het arme licht, het gloeiende licht
ligt mijn polder te verdrinken, ze zucht
onder de gratie van gekregen bundels
zonnestralen, ze ruikt naar de lente

ziet hoe de hemel zich vergaapt aan
de snoeren met parels, het vergulde van

mijn land, hoe de nacht zich opoffert
aan het onweerstaanbare van de morgen

proef het zout, steek u lach in een schelp
en geniet, kijk, kijk en droom efkens weg

het mag van mijn polder, zij verwacht u
in al haar schoonheid, in al haar blijdschap

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/riegpoezie/

Schrijver: Rieg, 30 maart 2009

riegpoeziegmail.com

zonnestralen onweerstaanbare schoonheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 12 stemmen 606