Eiland tussen de bomen

Ik zie het eiland tussen de bomen liggen
en denk aan vroeger, voor ik leefde en
de glazen stolp begint zijn werk
en daalt neer.

Zij beschermt mijn hele zijn:
als niemand ben ik afgesloten van de angst.
Wil het uitschreeuwen,
niemand hoort mij.

Veilig achter het glas,
men hoort mij niet.
Alleen versteend verdriet
en stille angst.

De stolp gaat weg en
maakt plaats voor levend
verdriet en herkenbare angst.
Er is geen keuze meer.

eiland eenzaamheid verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 129