Netgedichten

netgedicht (nr. 25.670):

al de dagen

geef mij te drinken
wanneer ik door het land
van leugens reis

melaats
zoals de nacht
die tot waanzin groeit

in schrale wind
en een niet meer te dragen
stem

verf de aarde zwart
wanneer mijn mager lijf
naast donkere randen valt

en vroege dromen verliest
in jou en in de vreemdeling, dicht
tegen de dood

van mijn ziel
waarin alles heeft bewogen

tot ik schaduw werd

in jouw gezwollen
rivier

------------------

illustratie: Beeldentuin Dehullu 2008
kunstenaar: Jan Ketelaar
.

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 17 april 2009

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

al de dagen

3.9 met 32 stemmen

1.522

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Benjamin, 16 jaar geleden

Alweer zo'n mooi gedicht van jouw hand!!

Quicksilver, 16 jaar geleden

Bijzonder mooi geschreven, heerlijk om te lezen!

jan haak, 16 jaar geleden

Weer een hoogstandje van jouw hand !

Hanny, 16 jaar geleden

Onwezenlijk en werkelijk subliem.

elze, 16 jaar geleden

Jij schrijft de hemel weer op aarde Kerima, schitterend.

Manuel Van den Fonteyne, 16 jaar geleden

Knap hoe je je metaforen aanwendt. Magnifiek!

Henk Knibbeler, 16 jaar geleden

Je sleurt mij mee in een soort droom, een ongrijpbaar iets waarbij de dood je als het ware toch bijstaat, iets bijzonders ja dit gedicht, gewoonweg prachtig!

Geef je reactie op deze inzending: