lof der traagheid
rode raamluiken schemeren
door de nog kale bomen
een hond blaft achter de deur
door de hoge ramen valt het licht
op twee rode uien en wat roestige spijkers
geleefd stilleven
met een mesje krabt hij een dun laagje
van de aangebrachte verf weg
de poes tilt traag een ooglid op
hij struint wat door de tuin
kijkt naar de gevel, de lucht, een boom
de liefde komt met langzame stap
Geplaatst in de categorie: tijd