inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.615):

Verbond van wrede intenties

Een paar scherven blauwe eierschaal
hier en daar
aan de voet van de rooilijn
en de beukenschraag
herinneren me eraan

de dood
het treft me diep

weet ik dat ik
altijd een kind zal blijven
ingezwachteld ben ik
tot op de oppervlakte van mijn gezichtsveld

mensenkind

de boze natuur
met haar gruwelijke bedoelingen
waarom geen nest oude kraaien
met schrale pluimen, klaar om te gaan

vier pas ontloken kuikens
merels of lijsters, ik weet het niet
uit mijn haag gesnoeid
onder het bedisselen van banden met de buren

en schoon weer spelen

met mijn machtige prachtige snoeischaar

het treft me diep

mijn tien maand oude dochter schiet me
door het hart

de eksters storten zich al neder
op een vers bereid maal

afgrijzen van de onschuld dat in mijn bekken waart

ik wend de blik af
en sluit de achterdeur definitief achter me

ik ga straks naar de ruis van mijn dochters hart luisteren
of daar geen sterke takken twijgen die van eeuwige jeugd spreken

Schrijver: Manuel Van den Fonteyne, 20 april 2009


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 216

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
jan haak
Datum:
20 april 2009
Email:
janhaakzonnet.nl
Schoonheid en geluk gevangen in de tijdelijkheid. Prachtig schrijven !
Naam:
windwhisper
Datum:
20 april 2009
Email:
schorpioen49ziggo.nl
boeiend en meer dan dat....wohhh

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)