Zo jouw mond
wanneer schemer zwijgend
laatste fluittonen dooft
kruipt de zon onder het gras
gaapt nog een keer
legt zich neer bij de nacht
zo jouw mond
de mijne in zinderzinnen spreekt
en ieder woord zich eindeloos rekt
strekt zij vogelvroeg de morgen
gaapt nog een keer
verdaagt de droom zojuist ontdekt
Geplaatst in de categorie: liefde