Tot het vrije
matrijzen nevel
aan een rustig dagbegin
de wind ademt vocht
uit het heden
klieft de zelfzuchtige lucht
pijlsnel voorbij
naar het volmondige licht
in die oeroude zon
ontkiemt het omrankte
vanzelfsprekend
zacht uit hun cocon
tot het vrije
opnieuw geboren
door de parabels van zonlicht
der bloeiende schepping
vol verwondering en bewondering
lief ik de natuur
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/quicksilver_dicky/
Schrijver: Quicksilver, 28 april 2009
Geplaatst in de categorie: natuur