Kosmonaut

Ontelbare lichtjaren ver weg van de aarde
omringd door manen, sterren en meteoren
wist de kosmonaut zich verdwaald en verloren
toen hij de patrijspoort door, het heelal in staarde.

Buiten vierde het een feest voor astronomen,
maar de kosmonaut begon terneergeslagen
droef en somber starend zich af te vragen,
of dit het einde was van zijn jongensdromen.

“Haal alles weg” dacht hij, “alle sterren en planeten
uit dit donkere luchtledig, tijdloos en benauwd
Goden, mensen, mijzelf, laten we alles vergeten.

Wat dan overblijft is leeg en grenzeloos oud
Het is “Het Niets”, onkenbaar en ongemeten.
Een vacuum, zwart, eenzaam, eindeloos en koud."

Ruimte niets astronomie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 172